Al maanden vragen hondeneigenaars het zich af: gaat het honden losloopgebied in het Ulvenhoutse Bos verdwijnen?
Initiatiefnemers Ilse Burema en Ingrid Willemsens wachtte de mogelijke verdwijning van hun geliefde losloopgebied niet af. Ze onderzochten het bos en de aanpassingen van onder andere Staatsbosbeheer, die misschien het verbieden van loslopende honden in het bos zouden betekenen. Ook startten ze een petitie om een gesprek met de wethouder op gang te brengen. Deze ontving meer dan 1500 handtekeningen. “Wij dachten, wij gaan ons hier niet bij neerleggen”, vertelt Ingrid, “We gaan kijken naar wat binnen onze bevoegdheid ligt om dit te gaan voorkomen.”
‘Natuur en recreatie in balans’
Deze zorgen rondom het hondenlosloopgebied in het bos begonnen door natuurbehoudprojecten die in het bos lopen. Deze projecten worden samen georganiseerd door partijen zoals Staatsbosbeheer, Groenblauw Gebiedsgerichte aanpak en de provincie Noord-Brabant. Eerder liep bijvoorbeeld het project ‘Kwelherstel’ over het herstel van de kwelstroom, een ondergrondse waterstroom. Momenteel loopt het project ‘Natuur en recreatie in balans’. Het Ulvenhoutse Bos is namelijk een Natura-2000 gebied. Dit betekent onder andere dat er bedreigde plant- en diersoorten voorkomen. Aan de andere kant is het bos een erg druk bos voor recreanten. Met dit project zoeken de partijen hoe ze een gezonde balans kunnen vinden tussen natuurbehoud en het recreatief gebruik van het bos.
De loslopende hond
Over de balans tussen natuurbehoud en recreatie werden veel onderzoeken gedaan. Uitkomsten van deze onderzoeken gaven weer dat het bos te maken heeft met een teveel aan stikstof, verdroging en dieren die worden verstoord. Daarnaast kwam er ook iets naar voren over de invloed van het los laten lopen van honden in het bos. Namelijk dat de hoeveelheid hondenpoep en urine groeiplaatsen in het bos ongeschikt maakt voor kwetsbare planten. Deze bevatten namelijk de schadelijke stoffen fosfaat en stikstof.
Ook dragen de honden bij aan de verspreiding van ongewenste stoffen. Zoals resten van medicijnen, schimmels en andere middelen, die dodelijk zijn voor amfibieën. “We staan eigenlijk voor een dilemma. Enerzijds willen we natuurlijk wel dat de mensen hier graag genieten van de natuur. En aan de andere kant moeten we ook zorg dragen voor de natuur”, vertelt boswachter Egbert Eilander.
Waar het nu staat
Bij de besluiten over vervolgstappen die volgden na de onderzoeken, werden ook omwonenden betrokken. Dit gebeurde door meedenksessies, waarbij mensen hun mening en ideeën over het natuurbehoud in het bos konden delen. Deze vervolgstappen worden begin 2024 genomen. Het is nog onduidelijk of het hondenlosloopgebied deels, helemaal of helemaal niet zal verdwijnen. Ilse en Ingrid hopen in ieder geval dat alles zo blijft zoals het nu is. Meer informatie over ‘Natuur en recreatie in balans’ is te vinden op de website van Staatsbosbeheer of Groenblauw Gebiedsgerichte Aanpak.
