De Warschau Bar, misschien dat niet iedereen het zich meer kan herinneren, maar dat was de naam van het Poolse café dat je vroeger aan de Vismarktstraat kon vinden. Wie er vroeger ook veel te vinden was, is Jan Mucharowski. Jan kwam er niet als vaste klant, maar het waren zijn ouders die in 1947, vlak na de oorlog, in Breda terecht kwamen en uiteindelijk Café Warschau openden.
Een rondje door de huidige zaak, Catch22, leert dat er niet heel veel veranderd is wat de indeling betreft. “Aan de rechterkant hebben we de bar, die er nog steeds staat. En hier links hadden we onze zitjes staan, met de welbekende kolenkachel nog”, herinnert Mucharowski zich. Jan wijst ook nog even naar de trapleuning. Daar ontbreekt namelijk een stuk, want het traponderdeel zat in de weg tijdens het biljarten. “Mijn vader heeft de leuning maar afgezaagd en weggehaald, dat was een stuk makkelijker.”
Tweede Wereldoorlog
Vader Franek en moeder Janina leerden elkaar kennen in tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was militair bij de 1e Poolse Pantserdivisie, zij verzetsstrijder en uiteindelijk gevangene in een Duits kamp. In een ziekenhuis zagen ze elkaar voor het eerst, een bruiloft volgde in 1946. Een jaar later kwamen de twee in Breda terecht.
Terugkeren naar Polen, dat was lastig in die tijd, vertelt Jan. “Als je terugging naar Polen, dan was je een soort verrader. Ze hebben een plek gekozen waar ze al wat vrienden hadden, toe ze hier gestationeerd waren.” Een paar van die vrienden hadden een horecazaak in Oosterhout, waar Franek en Janina af en toe meehielpen. Dat beviel zo goed, dat een eigen zaak in Breda volgde. Eerst café De Vriendschap en uiteindelijk de Warschau bar.
Poolse Plaats
Het café groeide uit tot een plaats waar Bredase Polen elkaar ontmoetten. “Dit was op een gegeven moment de Poolse plaats”, vertelt Mucharowski. “De Polen kwamen hier en die voelden zich hier thuis, met name omdat mijn ouders ook uit Polen kwamen.”
Maar het waren niet alleen Bredase Polen die het café wisten te vinden. Jan herinnert zich dat er op een zondagmiddag een politieauto voor de deur van de zaak stopte. “Franek, ik heb een paar landgenoten voor jou”, zou een van de agenten tegen Jans vader geroepen hebben. En inderdaad, twee Polen stapten met uit de auto. Met koffers en één foto, een knipsel uit een Poolse krant die over de Warschau bar had geschreven. “Dat zijn toch verhalen die je nooit meer vergeet”, vindt Jan.
Reünie
Het zijn ook de verhalen die Jan op hoopt te halen tijdens de reünie die georganiseerd wordt. Samen met het Maczek Memorial en de eigenaar van het huidige café in het pand, kwam Jan op het idee om nog één keer iedereen samen te brengen in het café dat tot 1984 van zijn ouders was. “De heropening van de Warschau bar”, roept Jan. Waarna hij het niet helemaal droog houdt.
“Gewoon terug in de tijd, en kijken wie er komt. Oude herinneringen ophalen, als een soort eerbetoon aan mijn ouders. Dat het zoals toen wordt, dat kan niet. Maar dat we met z’n allen een gezellige dag hebben.”
De reünie vindt plaats op zondag 23 april, uiteraard op de locatie waar het allemaal om draait: de voormalige Warschau bar. Aanmelden kan via de link op de Facebookpagina. “En zoals we in Nederland zeggen, vol is vol”, geeft Jan aan. “Maar ja, goed. We zijn Polen en mijn vader zei altijd ‘achterin is plek zat’, dus daar houden we het dan maar op.”
