Het is inmiddels met recht een traditie te noemen. Voor de 24e keer heeft campingeigenaar Piet Mathijssen uit Prinsenbeek een enorm maïsdoolhof laten verrijzen op zijn terrein. Niet alleen de campinggasten, maar mensen uit heel Nederland wagen een poging om het doolhof en de bijbehorende puzzeltocht te voltooien.
Elk jaar krijgt het maïsdoolhof een ander thema mee. Dit jaar koos Piet voor La Vuelta, de Ronde van Spanje die in augustus Breda en omgeving aandoet. Bezoekers moeten in het doolhof op zoek naar paaltjes, die elk een andere plaats in West-Brabant symboliseren. Zo wordt er uiteindelijk een route afgelegd die lijkt op de ronde die de wielrenners straks ook gaan fietsen.
3,5 meter hoog
Het doolhof wordt elk jaar opnieuw ingezaaid en heeft dus ook elke keer een andere indeling. Door de jaren heen heeft Piet zich ook wel ontwikkeld tot een volleerd doolhofontwerper. Waar het eerste doolhof nog vrij rechttoe, rechtaan was, kent het doolhof van dit jaar verschillende brede en smalle paadjes, bochten en hoeken.
Wie geluk heeft, vindt midden in het doolhof een uitkijktoren. Maar je moet niet denken dat het vanaf daar ineens allemaal duidelijk wordt. “Mensen hebben het idee dat als ze wat hoger staan, ze heel veel zien”, vertelt Mathijssen bovenop de toren. “Maar hier zie je alleen wat de omvang is van het doolhof. Paadjes kun je niet ontdekken. Dit is drie meter twintig en de top van de maïs zit toch op drieënhalve meter. Als je bij wijze van spreken in de huiskamer staat en dan drieënhalve meter hoog, dan is dat boven het plafond uit.” Vanaf de uitkijktoren krijg je wel een idee van hoe uitgestrekt het doolhof is. Wel vijf voetbalvelden groot, volgens de campingeigenaar.
Kaartje voor noodgevallen
Bezoekers die een poging wagen in het maïsdoolhof, krijgen voor de zekerheid een enveloppe mee met daarin de plattegrond. Toch proberen de meeste bezoekers de kaart pas te gebruiken als ze er écht niet meer aan uitkomen. De meeste bezoekers weten inmiddels wel hoe het werkt en wat ze kunnen verwachten van hun tocht door het doolhof, die meestal toch wel 1,5 tot twee uur in beslag neemt. Een wandeling van vijf kilometer. Mathijssen ziet veel terugkerende bezoekers, die elk jaar één of twee keer een bezoek aan het doolhof brengen. “Er zijn ook mensen die op 5- of 6-jarige leeftijd hier naartoe kwamen met hun ouders. Die komen nu zelf weer met kleine kinderen, dan zijn ze twintig jaar verder. Dat is wel leuk natuurlijk.
En of Mathijssen zelf nooit de weg kwijtraakt in zijn doolhof? “Nou, ik heb ook een plattegrond en af en toe heb ik die wel eens even nodig om te kijken waar ik precies zit”, vertelt de doolhofontwerper. “Maar we maken het doolhof als het nog maar vijf centimeter uit de grond komt. Dus dan ben ik er al zoveel keer in geweest, dat ik het ongeveer wel weet.”
