Veel mensen willen graag iets voor het milieu betekenen, maar weten niet goed hoe. In dat geval kun je de hulp inroepen van Karin en Manon. Zij zijn klimaatcoach en geven workshops klimaatgesprekken in hun eigen woonkamers in Prinsenbeek.
Manon Graauwmans en Karin Pepping wonen bij elkaar om de hoek, maar kennen elkaar nog maar kort. Manon had de workshop Klimaatgesprekken online gedaan. Ze kwam tot de conclusie dat ze hier iets mee wilde doen, maar wist niet hoe. “Net op dat moment stelde Karin zich voor in de Prinsenbeekse appgroep. Ze sloot af met de mededeling dat ze coach was bij Stichting KlimaatGesprekken. We hebben toen contact gelegd en dat klikte zo goed dat ik ook coach ben geworden”. Karin: ‘Heel toevallig dat de twee enige klimaatcoaches in het dorp achterburen van elkaar zijn.”
Inspiratie
Afgelopen woensdag hielden beide coaches een bijeenkomst. De sessie maakte geen onderdeel uit van een reeks, maar was bedoeld als inspiratie. Er zat van alle reguliere bijeenkomsten iets in en was vooral bedoeld om mensen enthousiast te maken om de workshopreeks uiteindelijk te gaan volgen.
“Mensen zijn soms bang dat je van alles van hen verwacht”, vertelt Manon. “Maar het doel van een klimaatcoach is juist de verbinding aangaan en interesse tonen in de ander. Op die manier willen we mensen bewust maken wat ze zelf kunnen doen.” Karin vervolgt: “We zijn opgeleid om met tweeën een workshopreeks te geven. Zo’n reeks bestaat uit 6 bijeenkomsten met verschillende thema’s. We vertellen over impact en helpen met het zetten van eerste stapjes, maar het is aan de deelnemers om te bepalen welke duurzame keuzes bij hen passen.”
Gratis hortensia
Diana van Seeters is één van de deelnemers aan de avond. “Ik vond het eigenlijk wel interessant om een keer aan te sluiten bij zo’n klimaatgesprek. Misschien denk je van jezelf dat je al goed bezig bent, maar zeggen anderen dingen waardoor je weer kleine stapjes maakt. Tot nu toe vind ik het heel leuk, ik vind het prettig dat het een kleine groep is, dat maakt de drempel laag om het gesprek met elkaar aan te gaan. En het is sowieso ook heel gezellig!”
“We noemen onszelf de Beekse Klimaatjes”, zegt Karin. “Naast de gesprekken delen we tips op social media. We hebben een whatsapp community die super levendig is. Vandaag gingen er kinderwagens heen en weer, er bood iemand stoeptegels aan en ikzelf heb een gratis hortensia gescoord. We beheren ook de ‘clothing loop’. Hierin gaan kledingtassen rond waar je spullen uit kan halen of in kan stoppen.”
Nieuwsgierig
Het milieubewuste heeft er niet altijd in gezeten bij Karin en Manon. Manon heeft als 10-jarige wel in de krant gestaan omdat ze afval raapte in de wijk, maar dat was meer een bevlieging. “Als kind spuugde ik ook gewoon m’n kauwgom op de grond. Mijn ogen gingen open toen we met onze kinderen naar Oostenrijk gingen, naar een plek waar we vroeger in de zomer gewoon konden skiën. Ik schrok me kapot, nu zag ik alleen maar rotsen.” Karin heeft een vergelijkbaar verhaal: “Ik maakte vroeger een milieukrant bij mij in het dorp, dat ging om de hondenpoep die in ons speelpark lag. Daarna is het wat weggezakt. Toen mijn oudste geboren werd ben ik actiever geworden en ben ik gaan onderzoeken wat de grenzen van de planeet zijn. Maar ook wij hebben gewoon guilty pleasures, hoor.”
Als duurzaamheid in het nieuws is, is dat heel vaak vanuit activisme of vanuit een discussie. Manon: “Dat is goed, want dat maakt dat we erover praten. Maar het maakt misschien ook dat mensen denken dat wij hen proberen te overtuigen. Dat is niet zo, wij zijn juist nieuwsgierig!” Vanaf 8 oktober start een nieuwe reeks klimaatgesprekken. Belangstellenden kunnen zich hier opgeven. Deelnemers krijgen een boek met informatie en een werkboek.
